جایگاه منفی ازدواج موقت

بسط و نشر پدیده های اجتماعی، در جامعه گاهی میسور و بدون دغدغه است، و گاهی ناممکن و سخت. یکی از عوامل صاحب نقش در این زمینه، وجود سابقه و یا شهرتی خاص، برای پدیده مذکور است. اگر پدیده مورد نظر، از سابقه خوبی برخوردار باشد و یا سابقه منفی در زمان پیشین نداشته باشد، مشکل خاصی در این راه پیش نمی آید، ولی امان از هنگامی که سابقه ای سوء و همراه با تنفر اکثریت جامعه برای یک موضوع در اجتماع شکل گرفته باشد و بدتر از این هنگامی است که تکوین این عدم مطلوبیت، میوه نزدیک به هزار ساله باغ تاریخ باشد. آیا دیگر در این صورت می توان آن موضوع را تبدیل به یک هنجار اجتماعی نمود؟ آیا می توان از اجتماع متوقع بود که یک روزه تمامی تصاویر سیاهی که اندوخته است را به دور انداخته و یا با تصاویری سپید و روشن تعویض نماید ؟
شاید در شرایط عادی نتوان چنین باوری را آسان بدست آورد. ولی اگر آن موضوع اجتماعی از خاصیت دارویی برای امراض جامعه برخوردار باشد و یا فرض شود که درمانگری آن دارو انحصاری است و مختص به خود آیا باز هم این توقع، خواسته ای گزاف و بیراه است ؟
بالاتر از این، اگر عامه جامعه به درجه ای از تجددخواهی برسند که بسیاری از قبایح فطری را از زندان قباحت، در عمل بدرآورده باشند، باز هم طلب درک چهره واقعی موضوع بدنام مکابره و باطل است ؟
اکنون، پیوندی که در ذهن خود آن را می پردازیم تا بتوانیم تصویری زیبا و مطلوب از آن بسازیم و آن را به صورت یک پیوند مطلوب، میان زنان و مردان ارائه نماییم، در چنین جایگاهی اتهامی قرار دارد. اگر تمامی موانع تفهیم عمومی را برداریم، ولی نتوانیم پاسخی مناسب برای تنفر عمومی جامعه بیابیم، راه را به بیهودگی طی کرده ایم، چون شما می توانید اشکال کنید که همه ادله و ظواهر و فوائد را قبول می کنیم، اما چرا این ادله در عمل هیچ کارایی نداشته است و تنفر عمومی و قباحت متعه ( صیغه)، همچنان مانع پذیرش آن است.
اکنون قصد آن داریم که علل ایجاد تنفر و تقبیح عمومی را نسبت به متعه بررسی نماییم، تا دیگر اشکال مذکور بر این طرح وارد نیاید.